163
Θεσσαλονίκη: Τέχνη για Όλους Ι.
Θεσσαλονίκη: Τέχνη για Όλους ΙΙ.
Θεσσαλονίκη: Τέχνη για Όλους ΙΙΙ.
Θεσσαλονίκη: Τέχνη για Όλους ΙV.
Σάββατο 14 Ιουλίου 2007
Θεσσαλονίκη: Τέχνη για Όλους Ι.Θεσσαλονίκη: Τέχνη για Όλους ΙΙ.Θεσσαλονίκη: Τέχνη για Όλους ΙΙΙ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
20 σχόλια:
Εγώ αυτή την τέχνη γιατί ποτέ δεν την κατάλαβα;
άντε ντε;
Γιατί δεν θα έπρεπε να υπάρχει...
Και γιατί δεν θα έπρεπε να υπάρχουν όλοι αυτοί που επειδή δεν την καταλβαίνουν, νομίζουν ότι είναι "υψηλής ποιότητος"...
Και μετά έχουν και "άποψη" στα δημοτικά συμβούλια.
Αποψη που κυριαρχεί.
Και ιδού το αποτέλεσμα...
Αλλά προσέξτε, γιατί άν εκφρασθείτε αρνητικώς, θα κατηγορηθείτε ότι δεν καταλαβαίνετε από τέχνη...
Τρία πουλάκια κάθονταν...
προσοχή, εγώ λέω ότι λατρεύω αυτήν την τέχνη και σε καμία περίπτωση το αντίθετο.
Από πότε νομίζετε δηλαδή ότι για να θεωρηθεί κάτι υψηλή τέχνη πρέπει να το καταλαβαίνουμε κιόλας;
Αν το πάρουμε έτσι και ο Όμηρος και ο Παπαδιαμπάντης και ο Ελύτης μαλακίες γράφουνε επειδή δεν τους καταλαβαίνουμε επαρκώς αλλά και ο Πικάσο, ο Μιρό και ο Κλεε μαλακίες ζωγραφίζανε, επειδή επίσης δεν φτιάχνανε βουνά, δέντρα και θάλασσες (για να τα καταλάβουμε και 'μεις βρε αδερφέ) όπως επίσης και τόσοι τζαζίστες παίζουνε μαλακίες επειδή δεν μπορούμε να χορέψουμε με τον ρυθμό τους τσάμικο και καλαματιανό.
Ας σοβαρευτούμε παιδιά. Η τέχνη δεν είναι μαθηματικές εξισώσεις τύπου 1+1=2. Στην τέχνη δεν υπάρχουν κανόνες αποκωδικοποίησης. Αν κάτι σε αγγίζει με οποιονδήποτε τρόπο αρκεί.
Θεωρώ παιδαριώδες να "εξηγήσω" τον συμβολισμό του κάθε έργου ξεχωριστά και επίσης θα έλεγα ότι πολύ αμφιβάλλω ότι το ανέκαθεν χοντρόπετσο δημοτικό συμβούλιο της Θεσσαλονίκης έμεινε ευχαριστημένο από τα μοντέρνα και πρωτοποριακά γλυπτά μετά τα αποκαλυπτήριά τους. Μάλλον από σπόντα ευτυχούμε σήμερα να έχουμε γύρω μας στην πόλη τέτοια έργα.
εεε, συγνώμη αλλά μάλλον για 'πολιτική' τέχνη το βλέπω
για να τα κονομήσουν κάποιοι
όπως πάντα
(f)art
sorry :-)
αυτό το γνωρίζεις Στέφανε ή απλά το ισχυρίζεσαι;
Κατά την ταπεινή μου άποψη, η τέχνη -συν τοις άλλοις- έχει σκοπό να μας κάνει να σκεφτούμε και να προβληματιστούμε (όχι μόνο για τι θέλει να πει ο ποιητής). Δεν έχει σημασία αν την καταλαβαίνουμε ή όχι, η ύπαρξη και μόνο ενός έργου, η λεγόμενη καλλιτεχνική δημιουργία είναι η ουσία του. Ποσώς τον ενδιαφέρει τον καλλιτέχνη αν τον καταλαβαίνει κανείς.
Η αισθητική είναι καθαρά υποκειμενική. Εμένα πχ οι ομπρέλλες ικανοποιούν την αισθητική μου, το ίδιο θα μπορούσα να πω και για κάποιον πίνακα αφηρημένο, δε χρειάζεται να τον κατανοήσω κιόλας, αρκεί να μου αρέσει.
Πολύ μεγάλη κουβέντα αυτή...
Ατελείωτη...
Ερωτοστόμαχε,
Συνήθως, δεν υπάρχει κανένας συμβολισμός.
Συνήθως, τον βρίσκουν οι κριτικοί.
Συνήθως, ο δημιουργός αναφωνεί: Τί λές ρε παιδάκι μου; Εννοούσα εγώ τέτοιο πράγμα; Μπράβο μου!
Στέφανε,
Συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΩΣ. Εντελώς ΑΠΟΛΥΤΩΣ!
Nosy,
Η αισθητική είναι υποκειμενική, κατά κάποιον τρόπο.
Εχει όμως και αντικειμενικούς κανόνες. Οι οποίοι διδάσκονται στις σχετικές σχολές.
Δηλαδή, δεν είναι απολύτως υποκειμενική...
Κων/νε εντελώς συμπτωματικά είχα την ίδια συζήτηση με συνάδελφο που τελείωσε τη σχολή καλών τεχνών. Θα συμφωνήσω εν μέρει μόνο. Ο κάθε μέτριος ζωγράφος π.χ μπορεί να ζωγραφίσει δέντρα, λίμνες, βουνά, πορτρέτα κλπ, δλδ να αναπαραστήσει την πραγματικότητα. Κι εγώ μπορώ, αυτό δε με κάνει αυτομάτως καλλιτέχνη. Το να ξεφύγεις απ' αυτό και να δημιουργήσεις κάτι πρωτότυπο (όσο γίνεται) υπόκειται σε ελάχιστους κανόνες αισθητικής. Αν εγώ φτιάξω ένα γλυπτό παπάρι, όλο και κάτι θέλω να πω. Κι αν κάποιου άλλου του πει κάτι άλλο, φυσικά και θ' αναφωνήσω "Τί λές ρε παιδάκι μου; Εννοούσα εγώ τέτοιο πράγμα; Μπράβο μου!" εννοώντας ότι ποτέ δεν περίμενα κάποιος να δει κάτι περισσότερο απ' αυτό που είδα εγώ. Είναι αυτό που λέμε "περί ορέξεως κολοκυθόπιτα". Συμφωνώ πως η τέχνη σήμερα έχει ξεφύγει από τα στενά της πλαίσια, αλλά αν δεν το είχε κάνει, τι σκατά τέχνη θα ήτανε; Ε;
ακόμα και αν θέλει να πει κάποιος κάτι,
ακόμα και αν αυτό το κάτι (το παπάρι πχ) αρέσει σε κάποιον,
δεν σημαίνει ότι είναι τέχνη
εσύ πως ορίζεις την τέχνη;
Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, όταν είχε χρεωκοπήσει ο Dali, η γυναίκα του και manager του τον είχε υποχρεώσει να σκιτσάρει πανικόβλητος, μιά και δεν μπορούσε να ζωγραφίσει.
Αυτά τα σκίτσα, στα οποία η υπογραφή ήταν μεγαλύτερη από το ίδιο το σκίτσο, τα πουλούσε σε εξωφρενικές τιμές, και κάπως έτσι επέζησε το ζεύγος...
Αυτά τα σκίτσα, είναι "Τέχνη".
Αυτά, δεν υποτιμούν τον Dali σαν καλλιτέχνη, υποτιμούν όμως τους τεξανούς αγράμματους που τα αγόραζαν.
Αναδεικνύουν επίσης το ταλέντο της γυναίκας του ως manager.
Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, η σύγχρονη γλυπτική που βόσκει στα πάρκα και στις πλατείες, υποτιμά τους δημότες που τα πληρώνουν, και αναδεικνύει τις αριστουργηματικές δημόσιες σχέσεις των "καλλιτεχνών".
Νομίζω πρώτον ότι η ιστορία που παραθέτεις για τον Νταλί ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα. Ο Νταλί προσβλήθηκε από τη νόσο Πάρκισον το 81 ενώ η γυναίκα του Γκαλά πέθανε το 82. Από εκεί και πέρα ο Νταλί έζησε μέχρι το 89 στον Πύργο του στο Πουμπόλ καθόλου μα καθόλου φτωχικά.
Επίσης χωρίς να θέλω να υποστηρίξω ότι δεν υπάρχουν και εντελώς ακαλαίσθητα δημιουργήματα στους δρόμους της πόλης (αν και αυτό είναι επίσης πολύ υποκειμενικό) θεωρώ την γενικευμένη άποψή σου τουλάχιστον επικίνδυνη διότι φαίνεται ότι βάζεις τα πάντα στο ίδιο τσουβάλι.
Αν εσύ προτιμάς να βλέπεις καλύτερα μπουμπουλίνες, πατριάρχες και καραϊσκάκηδες είναι δικαίωμά σου όμως το να δαιμονοποιείς την μοντέρνα τέχνη εν γένει το βρίσκω βλακώδες. (όλα αυτά πάντα σε φιλικό τόνο)
δεν νομίζω ότι υπάρχει ορισμός για την τέχνη
είναι κάτι τόσο μεγάλο που δεν χωράει σε καλούπια
κατ'αρχήν είναι κάτι τελείως άχρηστο
καθαρά και μόνο διακοσμητικό
είναι μία έκφραση κάποιου (καλιτέχνη) που καταθέτει με τον δικό του τρόπο τον εσωτερικό του κόσμο
πρέπει όμως να υπάρχει και η ανάλογη αισθητική
και εδώ όλα είναι σχετικά
το ότι δίνει κάποιος υπερβολικά μεγάλα ποσά για να αγοράσει έναν πίνακα ή ένα γλυπτό σημαίνει μόνο ένα πράγμα
εμπόριο
τίποτε άλλο
αποκάλεσα τις εν λόγω κατασκευές 'πολιτική τέχνη" γιατί πιστεύω ότι το αποτέλεσμα της δουλειάς ενός καλιτέχνη πρέπει αβίαστα και χαλαρά να μας κάνει να αισθανόμαστε κάτι
χαρά, λύπη, ευφορία ή άλλα συναισθήματα
η κατασκευή με τις ομπρέλες (πχ) ήταν για πολύ καιρό στο Μαρούσι, απέναντι από τον Βασιλόπουλο, και ο κόσμος που έμενε εκεί αναφερόταν σε αυτήν σαν "εκείνη την μαλακία με τις ομπρέλες"
όλα είναι σχετικά βέβαια
και για τον καθένα μας ξεχωριστά τι είναι καλλαίσθητο και τι όχι πάλι σχετικό είναι
εγώ για παράδειγμα δεν θα αγόραζζα κάτι τέτοιο για τον κήπο του σπιτιού μου
ΥΓγια το συγκεκριμένο έργο με τις ομπρέλες το γνωρίζω, αλλά και για τα άλλα είμαι αρκετά σίγουρος ότι ισχύει το ίδιο
ΥΓ2 μη το παίρνεις προσωπικά το θέμα, δεν σε κατηγορούμε για τίποτα, απλά διαφωνούμε
Φυσικά και δεν το παίρνω προσωπικά Στέφανε όμως η επιχειρηματολογία σου νομίζω ότι δεν είναι καθόλου ταιριαστή με την περίπτωση.
Ούτε και εγώ δεν θα έβαζα τις ομπρέλες στον κήπο μου, θα ήταν σκέτη μαλακία, όπως μπορεί και να ήταν σκέτη μαλακία απέναντι από το σούπερ μάρκετ του Βασιλόπουλου.
Στην άκρη όμως της παραλίας της σχεδόν μονίμως ομιχλώδους Θεσσαλονίκης είναι υπέροχες. Δεν υπάρχει περίπτωση να βρίσκομαι Θεσσαλονίκη και να μην πάω να τις δω.
Σκέτη μαλακία Στέφανε θα ήταν και ο παρθενώνας μέσα στον κήπο σου, σκέτη μαλακία θα ήταν και η Νίκη της Σαμοθράκης δίπλα από τον μπιντέ της τουαλέτας σου, με πιάνεις τι εννοώ;
Κάθε έργο τέχνης πρέπει να κρίνεται μέσα στον χώρο ή το περιβάλλον που ανήκει, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για γλυπτά τεραστίου μεγέθους, ο ρόλος των οποίων είναι να ζεστάνουν αισθητικά χαώδεις εκτάσεις.
Από την μια λοιπόν, στην αρχή δεν μπορείς να ορίσεις την τέχνη και από την άλλη αναφέρεις την γνώμη της πλέμπας για τις ομπρέλες. Αμφιβάλλεις ότι ο κόσμος που αναφέρεται στις ομπρέλες με τον χαρακτηρισμό "μαλακία" είναι ο ίδιος κόσμος που αναγνωρίζει τα βραζιλιάνικα σίριαλ ως υπέροχα και τους βρωμοσκυλάδες τραγουδιστές ως γαμάτους;
Το πως αναφέρεται και πως αντιμετωπίζει η ελληνική πλειοψηφία την τέχνη γενικότερα καλύτερα να μην το συζητήσουμε. Η παιδεία των Ελλήνων βρίσκεται δυστυχώς σε πολύ χαμηλά επίπεδα και λυπάμαι πολύ γι' αυτό...
είπες ότι¨
"Από την μια λοιπόν, στην αρχή δεν μπορείς να ορίσεις την τέχνη'
Όχι δεν μπορώ, για προσπάθησε εσύ
και
"και από την άλλη αναφέρεις την γνώμη της πλέμπας "
για διευκρίνισε τι θες να πεις με την λέξη 'πλέμπα'
Αν δεν κάνω λάθος στο ποστ που ανέβασες γράφεις (όχι μία, αλλά τέσσερεις φορές) 'τέχνη για όλους'
και όπως καταλαβαίνεις μπερδεύομαι ο άμοιρος
αυτοί οι 'όλοι' δεν είναι η 'πλέμπα' που λες;
πριν βιαστείς να χαρακτηρίσεις κάποιον ή κάποιους σκέψου το εξής
κανόνες δεν υπάρχουν στην τέχνη
όταν λοιπόν η πλειοψηφία (η 'πλέμπα' που λες και 'συ) θεωρεί κάτι σωστό ή λάθος, εμείς τι είμαστε και τους κρίνουμε;
ανώτερα όντα;
καλημέρα
Τέχνη: δημιουργία έργων με αισθητική αξία. Το λέω όσο πιο απλά μπορώ. Πιστεύεις ότι τα έργα αυτά δεν έχουν αισθητική αξία; Και αν ναι, τότε πες μας τι έχει.
Αν οι καλλιτέχνες λαμβάναν υπόψη την γνώμη της πλέμπας δεν θα υπήρχε τέχνη. Διότι σε αυτήν την περίπτωση όλοι οι μουσικοί πχ. θα συνθέτανε τραγούδια σαν το "μπαμ και κάτω" του Λιβιεράτου.
Πιστεύεις ότι δεν υπάρχει πλέμπα; Αν το πιστεύεις είσαι σίγουρα ο πιο ευτυχής πολίτης της Ελλάδας!
Το ότι χρησιμοποιώ τον χαρακτηρισμό "πλέμπα" δεν σημαίνει ότι είμαι εγώ ανώτερος, απλά είμαι διαφορετικός. Διαχωρίζω την θέση μου από την κοινώς αποδεκτή ξεφτίλα (μεσημεριανάδια, ανιτάδικα, τατιανάδικα, σκυλάδικα), από το κοινώς αποδεκτό κιτς δηλαδή που προσβάλει την αισθητική και τις αξίες μου.
Η πλέμπα πρέπει λοιπόν να πλησιάσει τις αισθητικές αξίες και όχι αυτές την πλέμπα. Όλα είναι θέμα παιδείας.
Ο μέγας Αγγελόπουλος είχε πει όταν κάποιοι γελοίοι του ασκήσαν κριτική για το ακαδημαϊκό του ύφος το εξής: Εγώ έχω κάποια στάνταρτς τα οποία δεν είμαι καθόλου διατεθειμένος να διαπραγματευτώ για να γίνω αγαπητός στο ευρύ κοινό. Το πιάνεις αυτό;
Τέχνη για όλους ναι! Και μάλιστα υψηλή τέχνη για όλους. Όχι λαϊκίστικη. Για όποιον δεν το καταλαβαίνει αυτό, ας τον αφήσουμε να ξύνει το καυκαλό του.
ΥΓ: για τις παρατηρήσεις μου περί έργου και χώρου κανένα λόγο δεν κάνεις. Πιάνεις μόνο τις λέξεις που σε συμφέρουν για να πεις τα δικά σου.
επειδή δεν καταλαβαίνω κάποια πράγματα, πάω να ξύσω το καύκαλό μου
καλό απόγευμα
ρε στέφανε πραγματικά αν την κάναμε αυτην την συζήτηση σε καμιά ταβέρνα και είχαμε πιει και καμιά ρετσίνα παραπάνω θα είχεσ φάει το τραπέζι στο κεφάλι εδώ και πολλή ώρα!
ΖΖΖΖΖΖΖΓΚΡΑΑΑΑΟΥΥΥΥΥΥ!!!!!!
ΤΣΙΟΥ ΤΣΙΟΥ ΤΣΙΟΥ!!!
:/(
LOL ακόμα γελάω που ο στομάχης ξέρει το "μπαμ και κάτω" του Λιβιεράτου. :-P
Δημοσίευση σχολίου